İlkel Kabile Dinleri

ilkel kabile dinleri

Özellikleri

  1. Din bir kabileye özgüdür.
  2. Evrensel değildir.
  3. Yazılı kaynakları yoktur.
  4. Genellikle bir “Yüce Tanrı İnanışı” göze çarpmaktadır.
  5. Fert dinin tabiî üyesidir ve başka din seçme şansı yoktur.
  6. Kutsal ile olmayan birbirinden ayrılmıştır.
  7. Büyüye ve büyücüye ilgi büyüktür.
  8. Din kurucusu söz konusu değildir.
  9. Ruhun çeşitli şekillerde yaşadığına inanılır.
  10. Yüce Tanrı’ya dua edilirken bazı hayvanlar ve yiyecek kurban olarak sunulmaktadır.
  11. Kutsal metin kullanılmamaktadır. Dinî ayinlerde kullanılan ifadeler nesilden nesile söz ile aktarılmıştır.
  12. “mabed ve mezbah” dinî hayat açısından önemli kurumlardır.

İlkel Kabile Dinlerindeki Bazı Temel Kavramlar

  • Yüce Tanrı: Tabiat kuvvetlerini idare der, yükseklerde durur, izah edilemez, insanları ve herşeyi yaratır.
  • Mana: “gizli bir güç ve saklı bir enerji”, “kişiliği olmayan tabiatüstü ve görünmeyen gücü” ifade etmek için kullanılır. Kabile reisleri ve sihirbaz hekimlerde bulunur.
  • Fetiş: Manaya sahip olan taş, zincir, muska ve maskot gibi tasvirlere denir.
  • Tabu: Haram ve yasak anlamına gelir. “kutsal dünya” ile “kutsal olmayan dünya” arasını ayıran toplumda temiz kabul edilen ile pis kabul edileni belirten yasaklar sistemidir. Kabile reisleri ve sihirbaz hekimler “mana güçleri”nden dolayı tabudurlar.
  • Totem: İlkel kabile mensuplarının kendilerine akraba saydıkları hayvan, bitki veya cansız şeyleri ifade eder. Aynı toteme bağlı kimseler kendi aralarında evlenmezler. Klan inancında “totem direkleri” klanın atalarının mirasını temsil eder.
  • Şaman ve Şamanizm: “ruhlarla desteklenmiş adam”, “kendinden geçmiş kimse” anlamına gelir. Şaman, manaya sahiptir ve sihirsel gücü vardır. Şamanın görevleri: ruh çağırma, tedavi, büyü ve kehanet, kötü ruhları kovmak, verimlilik, kıtlık gibi gelecek ile ilgili haber verme.
  • Büyü: Tabiatüstü güçlerin yardımı sağlanarak uygulanan işlem ve eylemdir.
  • Efsane: Olağanüstü varlıkları ve olayları konu edinen hayale dayalı hikaye demektir.
  • Mit: Kaynaklarda saklamış bir “sır”.
  • Ayin: Dinî tören, dinin pratiği ile ilgili kurallar ve törenler birliğini ifade eder.
Görsel: Peter van der Sluijs [CC BY-SA 3.0], via Wikimedia Commons